5-8 Sinharaja Rainforest

Na alle onvergetelijke indrukken die we inmiddels al hadden opgedaan, was het tijd voor een kort verblijf in het regenwoud. Sinharaja Rainforest ligt maar 60 km van Udawalawa, de plek waar we op 4 augustus vertrokken, maar de wegen op de kaart beloofden geen voorspoedige reis. Na ruim drieënhalf uur bochten draaien (en een verkeerde weg op het eind) kwamen we aan in een klein plaatsje waar de 'normale' wegen stopten op een soort pleintje. De taxichauffeur maakte duidelijk dat dit het eindpunt was, maar we waren nog niet op de plaats van bestemming. Overigens wisten we nog steeds niet zeker of we in de buurt van de goede plek zaten want het guesthouse was al de hele weg niet bereikbaar (chauffeurs bellen onderweg altijd even naar de bestemming). De tuktuk-chauffeurs zaten ons al triomfantelijk aan te kijken en het eerste aanbod (de meest brutale chauffeur verzekerde ons dat we drie tuktuks nodig hadden vanwege onze bagage en toen we dat weigerden sneerde hij dat we konden gaan lopen). Maar we hadden al eerder met dit bijltje gehakt dus na waenig wachten kondent we instappen bij twee oudere bedeesde chauffeurs die ons voor een nette prijs de laatste kilometers over de zand- en modderpaden vervoerden. Hoe meer we de rimboe tegemoet reden des te sterker de overtuiging dat we verkeerd zaten. Toen ook de chauffeurs bedenkelijk gingen kijken werden we toch echt ongerust...en net op dat moment zagen we ons guesthouse liggen. De laatste meters vol gas de helling op. Het is onwaarschijnlijk waar die tuktukjes allemaal tegenop kunnen rijden. Dus wat extra roepies gegeven bovenop de afgesproken prijs.

We werden, zoals eigenlijk overal, weer netjes ontvangen met een lekker glaasje fruitsap, ook hier weer aangevuld met suiker. Het Forest Gate Hotel ligt schitterend op een helling direct tegen het regenwoud aan. Het bestaat uit meerdere houten huisjes en er is ook een zwembad. Op de foto's mooier dan in werkelIjkheid maar we lagen er snel genoeg in. Die middag hebben we gebruikt om wat spelletjes te doen en de junglewandeling voor de volgende dag vast te leggen. Het avondeten hadden we om half acht afgesproken, dus toen het 19.40 uur was en nog geen eten te bekennen kwam iemand ons halen die duidelijk maakte dat het eten klaar stond in de eetruimte. Wisten wij veel dat die er ook was...! Deze ruimte lag ook op een lager gelegen plek die wij vanaf boven niet konden zien. Het eten stond inderdaad klaar maar was natuurlijk afgekoeld, koud zeg maar...helaas pindakaas, want er was geen tegemoetkoming vanuit het personeel. In de avond nog wat gerikt en gelezen en ook nog een netflixje gekeken op de iPad.

De volgende ochtend kregen we een prima ontbijt voorgeschoteld. Het brood (er is alleen witbrood in Sri Lanka zo lijkt het) is altijd droog en half getoast. Maar de lekkere omeletten, het fruit en vooral de curd (een kruising tussen Griekse yoghurt en kwark) met kitulsiroop en de welbekende ceylonthee waren niet te versmaden. We hadden een goede bodem gelegd voor een fikse wandeling in het regenwoud! Keurig om 10 uur stond onze gids klaar om met ons het bos in te gaan. We hadden de avond ervoor snel afspraken gemaakt over de prijs want die was meer dan redelijk (later bleek waarom...). Al snel merkten we dat onze gids heel behoedzaam liep om zoveel mogelijk beesten aan ons te kunnen laten zien. Bij de ingang - er was een kleine ticketoffice - hadden we trouwens al een tarantula gezien. Het goed begaanbare pad voerde door het regenwoud naar een mooie waterval. Onderweg wees onze gids ons op verschillende beesten, niet bepaald aaibaar maar wel indrukwekkend. Naast de al genoemde tarantula zagen we een giant woodspider, grote hagedissen, slangen, een schorpioen, een grote zwart-lichtbruine eekhoorn, diverse apen en meer van dat gespuis, gedeeltelijk endemisch (alleen daar voorkomend). Ook vlinders in overvloed en allerlei vogelsoorten (die vooral hoorbaar waren). Het regenwoud, ruim 10.000 hectare is beschermd, barst werkelijk van het leven. Je voelt op zo'n moment en op zo'n plek goed hoe belangrijk het is dat deze ongerepte natuur ook ongerept blijft. Er waren trouwens ook best veel locals op de been. Op zondag trekken de Srilankanen er ook zelf graag op uit en de waterval is een populaire spot. Na ongeveer 3 kilometer kwamen we uiteindelijk bij die waterval aan. We hebben er heerlijk gezwommen en dat was een welkome verkoeling na de klamme wandeling (in het Sinharaja Rain Forest valt jaarlijks 3000 tot wel 6000 mm neerslag, 4 tot 8 keer zoveel als in NL). De terugtocht ging duidelijk sneller en rond 14 uur waren we terug voor een lunch in ons guesthouse, die bij de 'deal' was inbegrepen. Maar toen kwam er een ander aapje uit de mouw dan die we in het oerwoud hadden gezien.....de prijs was per persoon! Keer 5 dus. De prijs die wij hadden begrepen was ook wel erg laag, dus we hadden misschien beter moeten/kunnen weten maar dit was bijna afzetterij. In eerste instantie betaald, maar het bleef maar in mijn hoofd zitten. Dus later toch nog maar een gesprekje gevoerd met de ranger. Na wat heen en weer praten uiteindelijk 1/3e deel teruggekregen. Daarmee was de kous af. Kennelijk vond hij het ook wat te gortig...

Die middag, avond en nacht hebben we ook kennis gemaakt met de term 'regen'woud. Vooral 's nachts heeft het er flink op los gekletterd op onze met dun plaatstaal bedekte huisjes. Na wat potjes koehandel e.d. zijn we op tijd ons bedje ingegaan, want voor de volgende dag stond er een flink busreisje (paar keer overstappen) richting ons laatste verblijf op het programma; Mirissa aan de zuidkust.

Zo naderen we het eind van een onvergetelijke vakantie. De laatste verhalen volgen snel. Stay online!

Boudewijn & co